In de twintigste eeuw waren sleeën allesbehalve uit de mode. Integendeel, het was een bloeiperiode voor zowel recreatieve als functionele sleeën. Mensen moesten zich op het land nog zonder gemotoriseerde vervoermiddelen en sneeuwschuivers redden, en ook het strooien van zout gebeurde lang niet op de schaal van nu. Hierdoor was de slee in de winter op veel plekken onmisbaar. Bovendien sprak dit voertuig sterk tot de verbeelding, waardoor romantische en sportieve ritjes uitgroeiden tot geliefde winterse activiteiten.